Zaparcia
Najczęstszą konsekwencją wstrzymywania chęci wypróżnienia są zaparcia, ponieważ stolec pozostaje dłużej w jelicie, gdzie wchłania wodę, a więc wysycha i staje się trudniejszy do oddania.
Co robić: najlepszym momentem na wypróżnienie jest natychmiast po tym, jak poczujesz potrzebę, dzięki czemu nie musisz się wysilać, aby się wypróżnić, co pomaga utrzymać prawidłowe funkcjonowanie jelit, a tym samym zapobiega powikłaniom związanym z zaparciami.
Hemoroidy
Hemoroidy powstają z powodu wysychania kału i wysiłku wkładanego w jego oddane, są powszechne u osób, które cierpią na zaparcia i nie są w stanie wypróżniać się w miejscach innych niż własny dom, przez co wstrzymują potrzebę.
Hemoroidy to rozszerzone i wystające żyły pojawiające się w okolicy odbytu, które mogą powodować swędzenie i ból w tej okolicy, a także obecność krwi w stolcu.
Co robić: leczenie hemoroidów można prowadzić za pomocą maści zmniejszających rozszerzenie żył i łagodzących ból, takich jak na przykład. Jednak, gdy hemoroidy nie ustępują z czasem lub przy stosowaniu maści, lekarz może zalecić zabieg chirurgiczny. Portal www.naszepodlasie.pl, dokładniej opisał, kiedy może być konieczny zabieg chirurgiczny. Zachęcamy do lektury.
Przepukliny brzuszne
Przepukliny brzuszne mogą pojawić się w przypadku dużego wysiłku wkładanego w wypróżnianie, a także częściej wystąpują u osób, które cierpią na zaparcia lub regularnie powstrzymują chęć wypróżnienia się.
Co robić: w przypadku przepukliny brzusznej najlepiej udać się do lekarza, aby przepuklina została skorygowana za pomocą zabiegu chirurgicznego. Ważne jest również poprawienie nawyków żywieniowych i życiowych, aby zapobiec nawrotom przepukliny brzusznej.
Zapalenie uchyłków
Zapalenie uchyłków to ostre zapalenie uchyłków, czyli niewielkich struktur powstających w ścianach jelita głównie na skutek przewlekłych zaparć. Gdy struktury te ulegają zapaleniu, może to prowadzić np. do bólu brzucha, nudności, wymiotów i gorączki.
Co robić: warto zgłosić się do gastroenterologa zaraz po wystąpieniu pierwszych objawów, aby można było przeprowadzić badania diagnostyczne i rozpocząć leczenie, unikając powikłań, takich jak na przykład perforacja jelita czy zakażenia.
