Mizofonia jest stanem, w którym osoba reaguje intensywnie i negatywnie na małe dźwięki, których większość ludzi nie zauważa lub nie zwraca na nie uwagi, takie jak dźwięk żucia, kaszlu, lub gdy inna osoba robi hałas, aby oczyścić flegmę z gardła.
Osoba z mizofonią odczuwa dyskomfort, niepokój i chęć ucieczki z sytuacji, w której występują nieprzyjemne odgłosy, nawet podczas normalnych codziennych czynności. Objawy te zwykle zaczynają się pojawiać w dzieciństwie, około 9 i 13 roku życia, i trwają do dorosłości, jednak terapia psychologiczna może być techniką, która może pomóc osobie lepiej tolerować niektóre dźwięki.
Objawy mizofonii
Chociaż nie ma jeszcze testu zdolnego do zdiagnozowania mizofonii, niektóre z najczęstszych objawów u osób z tym schorzeniem pojawiają się po usłyszeniu określonego dźwięku i obejmują:
- Uczucia gniewu i nadmiernej drażliwości;
- Lęk;
- Ucieczkę z miejsca, w którym znajduje się dźwięk;
- Unikanie pewnych czynności ze względu na drobne odgłosy, np. nie jedzenie na zewnątrz, aby nie musieć słuchać, jak ludzie żują;
- Przesadna reakcja na zwykły hałas;
- Obraźliwe prośby o zaprzestanie hałasu.
Oprócz tego, choć rzadziej, mogą wystąpić również objawy fizyczne, takie jak zwiększone bicie serca, bóle głowy, problemy żołądkowe, uczucie ucisku w klatce piersiowej, ramionach lub na całym ciele, problemy z oddychaniem i podwyższona temperatura ciała.
Co powoduje mizofonię?
Nie wiadomo na 100%, dlaczego występuje mizofonia, jednak uważa się, że jest ona spowodowana nadwrażliwością pomiędzy częścią mózgu, która przetwarza dźwięki, a częścią mózgu, która określa, na które dźwięki zwrócić uwagę, co skutkuje intensywną reakcją. Ponadto uważa się, że wielkość ciała migdałowatego może odgrywać rolę, ponieważ pomagają one przetwarzać i kontrolować emocje, takie jak strach, depresja i lęk.
Dźwięki, które wywołują mizofonię
Jednymi z najczęstszych dźwięków, które wyzwalają pojawienie się negatywnych uczuć związanych z mizofonią są:
- Odgłosy z ust: picie, żucie, bekanie, całowanie, ziewanie lub mycie zębów;
- Odgłosy oddychania: chrapanie, kichanie lub głośne oddychanie;
- Dźwięki z otoczenia: odgłos uderzeń w klawisze, włączonego telewizora, odgłos przewracania stron książki lub dźwięk tykania zegara;
- Odgłosy zwierząt: szczekanie psa, latanie ptaków lub zwierzęta pijące wodę lub jedzące.
Niektórzy ludzie mają objawy tylko wtedy, gdy słyszą jeden z tych dźwięków, podczas gdy inni mogą mieć trudności z tolerowaniem więcej niż jednego dźwięku..
Jak stawia się diagnozę?
Stan ten może być początkowo oceniany przez logopedę w celu wykluczenia zmian w percepcji dźwięków i w aparacie słuchowym.
Tego typu zachowania mogą utrudniać relacje z najbliższymi osobami, ponieważ nie da się uniknąć takich dźwięków jak kaszel czy kichanie, dlatego osoba z mizofonią może zacząć unikać przebywania z niektórymi członkami rodziny lub przyjaciółmi, którzy częściej wydają te dźwięki.
Więcej niecodziennych przypadłości ze świata zdrowia i medycyny publikuje strona: https://wschodnia.pl
